| TRIEBE | • triebe V. 1. Person Singular Konjunktiv II Präteritum Aktiv des Verbs treiben. • triebe V. 3. Person Singular Konjunktiv II Präteritum Aktiv des Verbs treiben. • Triebe V. Variante für den Dativ Singular des Substantivs Trieb. |
| TRIEBS | • Triebs V. Genitiv Singular des Substantivs Trieb. |
| TRIEBT | • triebt V. 2. Person Plural Indikativ Präteritum Aktiv des Verbs treiben. |
| TRIEFE | • triefe V. 1. Person Singular Indikativ Präsens Aktiv des Verbs triefen. • triefe V. 1. Person Singular Konjunktiv I Präsens Aktiv des Verbs triefen. • triefe V. 3. Person Singular Konjunktiv I Präsens Aktiv des Verbs triefen. |
| TRIEFT | • trieft V. 2. Person Plural Imperativ Präsens Aktiv des Verbs triefen. • trieft V. 3. Person Singular Indikativ Präsens Aktiv des Verbs triefen. • trieft V. 2. Person Plural Indikativ Präsens Aktiv des Verbs triefen. |
| TRIELE | • triele V. 1. Person Singular Indikativ Präsens Aktiv des Verbs trielen. • triele V. 1. Person Singular Konjunktiv I Präsens Aktiv des Verbs trielen. • triele V. 3. Person Singular Konjunktiv I Präsens Aktiv des Verbs trielen. |
| TRIELS | • Triels V. Genitiv Singular des Substantivs Triel. |
| TRIELT | • trielt V. 2. Person Plural Imperativ Präsens Aktiv des Verbs trielen. • trielt V. 3. Person Singular Indikativ Präsens Aktiv des Verbs trielen. • trielt V. 2. Person Plural Indikativ Präsens Aktiv des Verbs trielen. |
| TRIERE | • Triere S. Antike: Kriegsschiff mit jeweils drei übereinanderliegenden Ruderbänken back- und steuerbords. |
| TRIEZE | • trieze V. 2. Person Singular Imperativ Präsens Aktiv des Verbs triezen. • trieze V. 1. Person Singular Indikativ Präsens Aktiv des Verbs triezen. • trieze V. 1. Person Singular Konjunktiv I Präsens Aktiv des Verbs triezen. |
| TRIEZT | • triezt V. 2. Person Plural Imperativ Präsens Aktiv des Verbs triezen. • triezt V. 2. Person Singular Indikativ Präsens Aktiv des Verbs triezen. • triezt V. 3. Person Singular Indikativ Präsens Aktiv des Verbs triezen. |