| STUCKE | Entschuldigung, Definition nicht verfügbar. | 
| STUCKEN | Entschuldigung, Definition nicht verfügbar. | 
| STUCKER | • stucker V. 2. Person Singular Imperativ Präsens Aktiv des Verbs stuckern. • stucker V. 1. Person Singular Indikativ Präsens Aktiv des Verbs stuckern. | 
| STUCKES | Entschuldigung, Definition nicht verfügbar. | 
| STUCKET | Entschuldigung, Definition nicht verfügbar. | 
| STUCKEND | Entschuldigung, Definition nicht verfügbar. | 
| STUCKENS | Entschuldigung, Definition nicht verfügbar. | 
| STUCKERE | • stuckere V. 2. Person Singular Imperativ Präsens Aktiv des Verbs stuckern. • stuckere V. 1. Person Singular Indikativ Präsens Aktiv des Verbs stuckern. • stuckere V. 1. Person Singular Konjunktiv I Präsens Aktiv des Verbs stuckern. | 
| STUCKERN | • stuckern V. Holpern, meist weil der Untergrund nicht eben ist. | 
| STUCKERT | • stuckert V. 2. Person Plural Imperativ Präsens Aktiv des Verbs stuckern. • stuckert V. 3. Person Singular Indikativ Präsens Aktiv des Verbs stuckern. • stuckert V. 2. Person Plural Indikativ Präsens Aktiv des Verbs stuckern. | 
| STUCKEST | Entschuldigung, Definition nicht verfügbar. | 
| STUCKENDE | Entschuldigung, Definition nicht verfügbar. | 
| STUCKERIG | Entschuldigung, Definition nicht verfügbar. | 
| STUCKERND | • stuckernd Partz. Partizip Präsens des Verbs stuckern. | 
| STUCKERNS | Entschuldigung, Definition nicht verfügbar. | 
| STUCKERST | • stuckerst V. 2. Person Singular Indikativ Präsens Aktiv des Verbs stuckern. • stuckerst V. 2. Person Singular Konjunktiv I Präsens Aktiv des Verbs stuckern. | 
| STUCKERTE | • stuckerte V. 1. Person Singular Indikativ Präteritum Aktiv des Verbs stuckern. • stuckerte V. 1. Person Singular Konjunktiv II Präteritum Aktiv des Verbs stuckern. • stuckerte V. 3. Person Singular Indikativ Präteritum Aktiv des Verbs stuckern. |