| QUIEKENDE | • quiekende V. Nominativ Singular Femininum der starken Deklination des Positivs des Adjektivs quiekend. • quiekende V. Akkusativ Singular Femininum der starken Deklination des Positivs des Adjektivs quiekend. • quiekende V. Nominativ Plural alle Genera der starken Deklination des Positivs des Adjektivs quiekend. | 
| QUIEKSEND | • quieksend Partz. Partizip Präsens des Verbs quieksen. | 
| QUIEKSENS | Entschuldigung, Definition nicht verfügbar. | 
| QUIEKSERN | Entschuldigung, Definition nicht verfügbar. | 
| QUIEKSERS | Entschuldigung, Definition nicht verfügbar. | 
| QUIEKSEST | • quieksest V. 2. Person Singular Konjunktiv I Präsens Aktiv des Verbs quieksen. | 
| QUIEKSTEN | • quieksten V. 1. Person Plural Indikativ Präteritum Aktiv des Verbs quieksen. • quieksten V. 1. Person Plural Konjunktiv II Präteritum Aktiv des Verbs quieksen. • quieksten V. 3. Person Plural Indikativ Präteritum Aktiv des Verbs quieksen. | 
| QUIEKSTET | • quiekstet V. 2. Person Plural Indikativ Präteritum Aktiv des Verbs quieksen. • quiekstet V. 2. Person Plural Konjunktiv II Präteritum Aktiv des Verbs quieksen. | 
| QUIEKTEST | • quiektest V. 2. Person Singular Indikativ Präteritum Aktiv des Verbs quieken. • quiektest V. 2. Person Singular Konjunktiv II Präteritum Aktiv des Verbs quieken. | 
| QUIETIVEN | Entschuldigung, Definition nicht verfügbar. | 
| QUIETSCHE | • quietsche V. 1. Person Singular Indikativ Präsens Aktiv des Verbs quietschen. • quietsche V. 1. Person Singular Konjunktiv I Präsens Aktiv des Verbs quietschen. • quietsche V. 3. Person Singular Konjunktiv I Präsens Aktiv des Verbs quietschen. | 
| QUIETSCHT | • quietscht V. 2. Person Singular Indikativ Präsens Aktiv des Verbs quietschen. • quietscht V. 2. Person Plural Imperativ Präsens Aktiv des Verbs quietschen. • quietscht V. 3. Person Singular Indikativ Präsens Aktiv des Verbs quietschen. |