| BEWIRK | • bewirk V. 2. Person Singular Imperativ Präsens Aktiv des Verbs bewirken. |
| BEWIRKE | • bewirke V. 1. Person Singular Indikativ Präsens Aktiv des Verbs bewirken. • bewirke V. 1. Person Singular Konjunktiv I Präsens Aktiv des Verbs bewirken. • bewirke V. 3. Person Singular Konjunktiv I Präsens Aktiv des Verbs bewirken. |
| BEWIRKEN | • bewirken V. Transitiv: eine Wirkung herbeiführen. |
| BEWIRKEND | • bewirkend Partz. Partizip Präsens des Verbs bewirken. |
| BEWIRKENS | Entschuldigung, Definition nicht verfügbar. |
| BEWIRKEST | • bewirkest V. 2. Person Singular Konjunktiv I Präsens Aktiv des Verbs bewirken. |
| BEWIRKET | • bewirket V. 2. Person Plural Konjunktiv I Präsens Aktiv des Verbs bewirken. |
| BEWIRKST | • bewirkst V. 2. Person Singular Indikativ Präsens Aktiv des Verbs bewirken. |
| BEWIRKT | • bewirkt Partz. Partizip Perfekt des Verbs bewirken. • bewirkt V. 3. Person Singular Indikativ Präsens Aktiv des Verbs bewirken. • bewirkt V. 2. Person Plural Indikativ Präsens Aktiv des Verbs bewirken. |
| BEWIRKTE | • bewirkte V. Nominativ Singular Femininum der starken Flexion des Positivs des Adjektivs bewirkt. • bewirkte V. Akkusativ Singular Femininum der starken Flexion des Positivs des Adjektivs bewirkt. • bewirkte V. Nominativ Plural alle Genera der starken Flexion des Positivs des Adjektivs bewirkt. |
| BEWIRKTEM | • bewirktem V. Dativ Singular Maskulinum der starken Deklination des Positivs des Adjektivs bewirkt. • bewirktem V. Dativ Singular Neutrum der starken Deklination des Positivs des Adjektivs bewirkt. |
| BEWIRKTEN | • bewirkten V. Genitiv Singular Maskulinum der starken Flexion des Positivs des Adjektivs bewirkt. • bewirkten V. Akkusativ Singular Maskulinum der starken Flexion des Positivs des Adjektivs bewirkt. • bewirkten V. Genitiv Singular Neutrum der starken Flexion des Positivs des Adjektivs bewirkt. |
| BEWIRKTER | • bewirkter V. Nominativ Singular Maskulinum der starken Deklination des Positivs des Adjektivs bewirkt. • bewirkter V. Genitiv Singular Femininum der starken Deklination des Positivs des Adjektivs bewirkt. • bewirkter V. Dativ Singular Femininum der starken Deklination des Positivs des Adjektivs bewirkt. |
| BEWIRKTES | • bewirktes V. Nominativ Singular Neutrum der starken Deklination des Positivs des Adjektivs bewirkt. • bewirktes V. Akkusativ Singular Neutrum der starken Deklination des Positivs des Adjektivs bewirkt. • bewirktes V. Nominativ Singular Neutrum der gemischten Deklination des Positivs des Adjektivs bewirkt. |
| BEWIRKTET | • bewirktet V. 2. Person Plural Indikativ Präteritum Aktiv des Verbs bewirken. • bewirktet V. 2. Person Plural Konjunktiv II Präteritum Aktiv des Verbs bewirken. |
| BEWIRKUNG | Entschuldigung, Definition nicht verfügbar. |